Bycie sobą

Najpoprawniejsze wyjasnienie: Nie ma juz przestrzeni, przez ktora przelatywal foton tla, gdy do nas lecial, ani przestrzeni, ktora dotwarzala sie za nim, oddalajac miejsce jego emisji, ani przestrzeni, ktora dotwarzala sie przed nim, wydluzajac jego droge. Obecna przestrzen, ktora dzieli nas od obecnego polozenia miejsca jego emisji, ma obecną metryke, ktorej nie miala przestrzen, przez ktora przelatywal, ani tez przestrzen, ktora dotwarzala sie za nim i przed nim w trakcie jego lotu. I w tej obecnej metryce nasza odleglosc od obecnego polozenia miejsca emisji fotonu tla wynosi dokladnie wiek w-swiata * c. Nie ma już dawnej przestrzeni nie tylko z powodu zmiany gęstości materii i energii we w-świecie w trakcie ekspansji, podczas której leciał foton tła, ale przede wszystkim dlatego, że czasoprzestrzeń istnieje wyłącznie w czasie własnej metryki. Mamy obecną czasoprzestrzeń, czas lotu fotonu i jego prędkość. Jest tylko jeden sposób na wyznaczenie odległosci z tych danych.

Eksperyment myslowy z mrowka idaca po rozciaganej gumce

Dluga gumke klade luzem na stole, a krotka rozciagam. Na obu sa mrowki, startujace rownoczesnie z jednego konca do drugiego, poruszajace sie wzgledem tworzywa gumki z v=c. Krotka gumke koncze rozciagac, gdy osiaga dlugosc tej dlugiej i dokladnie w tym momencie obie mrowki dochodza do mety. W obu przypadkach pokonaly droge ct. Jest haczyk. Krotka gumka ma na starcie wieksza gestosc (gestsza podzialke) liniowa i to wzgledem tej gestosci/podzialki mrowka porusza sie z v=c. Po rozciagnieciu gumki jej gestosc zmniejsza sie do gestosci dlugiej gumki, ich podzialki sie pokrywają. A poniewaz ruch z v=c odbywa sie wzgledem gestosci/podzialki, to zmienne tempo rozciagania traci znaczenie, bo obie mrowki dochodza zawsze razem, ze sie tak wyraze, o ile tylko rozciągałem gumkę w tempie mniejszym niż c, czyli prędkość mrówki. Inaczej gumka pęka i mrówka nie dochodzi. I to by sie dalo nawet ladnie zanimowac.

Podzialka pokrywa sie z redshiftem albo z dlugoscia fali fotonu CMB - na jedno wychodzi. Dokladnie z tego powodu zmiany tempa ekspansji - o ile tylko jej prędkość pozostaje mniejsza od c - nie maja wplywu na rozmiar widzialnego w-swiata, ktorego promien zawsze wynosi ct, wiec wikipedia myli sie pod tym wzgledem straszliwie, a razem z nia prawdopodobnie polowa astronomii.



Foton osadzony w komóce czasoprzestrzeni

W tej wizji foton jest dosłownie osadzony w pojedynczej, ekspandującej komórce czasoprzestrzeni. Możnaby więc powiedzieć, że jego ruch jest pozorny, a jednak w każdej kolejnej, statycznej klatce ekspansji, porusza się względem sąsiednich komórek z v=c.