Wyrywki z kultury i rozrywki

"Więc idzie pierwszy tysiąc, a ja myślę, że w sumie to i tak wszystko wyszło koniec końców na moje, bo maszynę w pokoju mam całkiem za darmo, a w sumie to i po co by mi było maszynę kupować, skoro tak zgrabnie i szybko jak panienka Małgorzata się chyba nigdy na niej pisać nie nauczę. A jednocześnie gardzę rudą dziewczyną, bo jest to umiejętność idealna wręcz dla sekretarki, po co normalny człowiek miałby pisać tak prędko. Może to przez tę zawrotną szybkość pisania w jej głowie wyrazy i zdania nie układają się tak, jak powinny. Może z tego pośpiechu właśnie biorą się te jej 'z siebie zadowolona' czy paskudne powtórzenia. Drugi tysiąc, a ja zaczynam powolutku Małgorzacie zazdrościć, bo ona przecież może myśleć równie szybko, jak pisze. A ja myślę wolno, bo tylko słowami wypowiadanymi, bo tylko piórem po papierze, nie szybciej. U niej zdaje się w głowie kłębić tyle myśli, że jej zabójcze tempo pisania i tak nie wystarcza. Bo jak ja bym napisał taką scenę? Zapewne zupełnie inaczej, wolniej, aby się tak naprawdę w trakcie nad nią zastanowić." Eteromanka, Szymon Teżewski