... Najmłodsza nie urodziła.
Rozwalone głowy i zbite okulary miałam już przerobione że Średnim, wizyty na sorze i owijanie w prześcieradła szpitalne, żeby dało się dotknąć/ukłuć/zszyć też, ale że to ta mała cholera do grobu mnie wpędzi, jest mi raczej oczywiste. Ja w jej wieku lepiłam kotlety z błota w piaskownicy, a ta, piaskownicy nie mając, w szkodę wchodzi prawie codziennie. I nie chodzi mi nawet o to, że dopiero na nogi się podnosząc, stłukła mi wielki wazon z Murano, zarąbisty skądinąd, nawet nie o to, że na tych niepewnych kulasach pobieżawszy dopełzła mi do klawiatury laptopa i trzy czwarte klawiszy z zacięciem godnym parkowego szachisty powyrywała. Nic to, że zalała łazienkę, w zmowie z bratem upierdoliła piłką szklane wisiory żyrandola (nota bene też Murano), za co zabiłam im tę piłkę wielkim kuchennym nożem, na ich własnych oczach. I huk nawet, że w pokoju burdel permamentny, strach wejść bez asysty speleologów, tych doświadczonych, i pies go lizał, że od kiedy nosem nie dosięga stołu kradnie mi komórkę tak, że nie ogarniam jak i kiedy.... To wszystko pikuś. Wyobraźcie teraz sobie, że ona wejdzie (wchodzi) w okres dojrzewania w tym samym czasie, kiedy ja będę dumnie wkraczać (wkraczam) w menopausę?!
Przeczytacie o nas w gazetach.

Ach! Byłabym zapomniała! Był sobie kiedyś pistolecik do gorącego kleju. Taki kochany, dokładny, Boscha. I ten pistolecik znalazł tam, gdzie powinna być rurka kleju, ołówek. Mocno wepchniety. Nie indagujmy przez kogo. Pytanie właściwe: jakiego wiertła użyć, żeby delikatnie i mięciutko wypiętrolić ołóweczek z dupci pistoletu? Biorąc pod uwagę, iż nie podziałały: nożyczki, śrubokręty, dłuta, druty i szczypce wszelkich rodzajów. Stukanie i pukanie ze wszech stron też nie.

@oiko w sprawie pistoletu: a próbowałaś włączyć i wyłączyć?


a na serio tobym włącz do źródła zasilania i ustawił w pozycji nie zalecanej przez producenta (do góry nogami) i poczekał aż sam ten ołówek wypłynie. obserwować, przygotować gaśnicę, odłączyć od źródła zasilania przed akcją gaśniczą.
powodzenia

@disneworn próbowane. Pistolet działa. Włącza się i wyłącza znakomicie. Tyle, że ma ołówek w dupci. Próbowałam włączyć, przewrócić, pomóc wypłynąć przeszkodzie... Czuję się wyczerpana intelektualnie.

Nie baw się w rozwiercanie bo uszkodzisz grzałkę. Rozbierz pistolecik i wyjmij ciało obce z mechanizmu jak należy.

@oiko
Spróbowałbym wsunąć pasek twardego kartonu lub grubej folii, uformowany w rynienkę, pod ołówek. Jest szansa, że wejdzie pod mechanizm popychający. Wtedy złapać szczypcami za pisadło (jeśli na tyle wystaje). Jak nie wystaje - próbuj stukania.

W razie niepowodzenia - rozkręcić

Pistolecik z Boscha wyrzucić do kosza.

Mogę adoptować to dziecię, bo wspólnie z moim aniołem destrukcji, mogliby elegancko zniszczyć ten świat!
Podejrzewam, że może rywalizować w destrukcji z żoną Shameusa.

Dziękuję, do widzenia.

A jesteś pewna, że to Twoje dziecko?
Mi wygląda na robotę Shameusa i małżonki

Tak powiedzieli, jak wyciągali z brzucha, na moich oczach zresztą Chyba, że zamiast miejscowego znieczulenia dali mi jakieś ostre dragi i nie to pamiętam, co trzeba

Nic nie wystaje. Spróbuję rozkręcić. Pistolecik, nie dziecko.

Rozumiem, że ktoś zalicza wpadkę i ma dziecko. Ale jeśli wiedząc, jaka to jest orka, brak czasu, brak swojego miejsca itp. decyduje się na drugie i kolejne to nie mam dla niego krzty współczucia i uważam, że swoje narzekania powinien wsadzić sobie głęboko w rzyć.

@I_drink_and_I_know_things nie wiem jak to z trzecim, ale z drugim to mogę powiedzieć jak to jest - z własnego doświadczenia - ludzie sobie myślą, że jak w sumie dają sobie radę z jednym, i jeszcze mają czas na trochę własnych przyjemności, to i z dwójką sobie poradzą. Zwłaszcza, że ten pierwszy jest ogarnięty, to pewnie trochę pomoże.

Ot, hurraoptymizm, kurwa.

Podziwiam upór, ja już dawno bym go wyrzuciła i kupiła nowy. Ostatnio widziałam za 117 zł. na allegro.

Zmieści się jeszcze do okna życia?
*nie pytam o pistolet

@wisz-nu Tja
Dzieci są dwulicowe i podstępne, na początku niby tylko śpią, uśmiechają się albo patrzą na ciebie z podziwem tymi wielkimi oczami, znajdujesz je zawsze tam, gdzie je odłożyłeś. Wydaje się, że nic prostszego, jak machnąć se drugie, żeby za kilka lat nie zaczynać od nowa. I wtedy pokazują swoja prawdziwą twarz. Po roku przeważnie okazuje się, że same chodzą i to dość ochoczo, całkiem jak dorosły człowiek, taki po litrze na czterech, gdy trzech nie przyszło. Chętnie używają głowy, głownie do odbijania się od ścian, mebli i amortyzacji upadków. Zdarzenie sygnalizują głośno naśladując syrenę strażacką, pomimo, że nigdy nie służyły w straży. Przeciwstawne kciuki umożliwiają im chwytanie, więc chwytają wszystko. Większość schwytanych rzeczy sprawdzają pod kątem przydatności do spożycia. Nie mają przy tym żadnych uprzedzeń. Chyba, że to posiłek przygotowany specjalnie dla nich, wtedy im nie smakuje, a co nie zadowala wysublimowanych gustów ląduje na podłodze. Ta poprawia smak każdej potrawy, a i sam sposób podania jest atrakcyjniejszy niż na talerzu.

Człowiek orientuje się, że jest w dupie i musi się tam urządzić na kilka lat.
Tylko wtedy, jest już za późno

Macie może Nissana Murano?

@Radioactive, a propos chwytania i ciągania wszystkiego co się da, wyobraź sobie, że nie mam już włosów na brzuchu a i cycki jakby mniej kudłate .

A choinkę to do metra mam obciętą!

@Szamano Twój tłusty bebzon to nie jest coś o czym zamierzam fantazjować

@Thurgon nie mamy Murano, mamy Viano Ale chyba nadszedł czas pożegnać ten wygodny autobus.