Sprzedałam tego newsa mojemu pierworodnemu przy obiedzie. Parsknął tylko śmiechem i skwitował: "Czy on nie wie, że e-sport to kompetytywne gry komputerowe?".

Kompetytywne.

Mój syn vs. Mati - 1:0

Błąd taktyczny nr 1:
Nie prosić więcej Czarnka o napisanie przemówienia.

dla przypomnienia:
https://youtu.be/FHWbGkpveNk

Przy okazji polecam Wiersze Mateusza Morawieckiego pisane w Excelu

@r4e No dobra. Ja nie wiem o co chodzi. Tak szczerze nie wiem, i ciekawi mnie. Napiszesz, czy tylko "cofnęliśmy się o 10 lat" i "ignorancja"? Ignorancja nie znika od nazwania jej.

W jaki sposób e-sport nie jest skupiony wokół siedzenia przy kompie i grania?

@madzialena82 A my się znamy?

@madzialena82 Nie wiem kto pyta

@Hshan_VIII Słusznie uwagi.

1. Dlaczego dekadę
E-sport jako taki rozwijał się już ponad dwie dekady temu jednak dopiero po przyciągnięciu uwagi mas zwrócił uwagę mediów spoza branży gier. Wtedy też pojawiły się uwagi osób z zewnątrz, że to:
- tylko siedzenie i granie
- bezsensowna strata czasu
- nie ma nic wspólnego ze sportem.

Od tego czasu oczywiście wiele się zmieniło, choćby w postrzeganiu samych gier i kwestii rywalizacji. Świadomość społeczna jest nieco większa, czy to ze względu na to, że ówcześni nastolatkowie są rodzicami czy też po prostu temat osiadł w świadomości naturalnie z biegiem czasu. Czy może to kwestia pieniędzy, które stoją za biznesem e-sportu. Teraz nieco ciężej odnaleźć na yt filmiki obrazujące problem w tamtych latach. Łatwiej odnaleźć sprzed kilku lat ale kto śledził poczynania naszej Złotej Piątki w CS, czy też samodzielnie się przyczyniał do rozwoju sceny to na pewno pamięta.

https://www.youtube.com/watch?v=BMZ2QFLrLvk
https://joemonster.org/art/44324/Mial_byc_wywiad_o_e_sporcie_a_wyszedl_festiwal_buractwa_sponsorowany_przez_popularnych_dziennikarzy_TVN

2. Dlaczego ignorancja
Niby proste, jednak nadal pokutuje problem braku rozróżnienia pomiędzy graniem w gry dla przyjemności i rozrywki a amatorskim, często marnującym czas i zdrowie podejściem do gier - jak to ktoś w tym wątku nazwa - kompetytywnych () - i (jako trzecim) uporządkowanym, profesjonalnym podejściem do tematu.


3. W jaki sposób e-sport nie jest skupiony wokół siedzenia przy kompie i grania?
Cwane pytanie - jak na ten moment jest. Jednak diabeł tkwi w proporcjach. Rzecz w tym, że profesjonalne podejście sugeruje metodę mniej=więcej. Poprzez współdzielenie wiedzy między trenerami/zawodnikami, stosowanie wytycznych gracze mogą skupić się przy treningach na ważnych elementach skracając czas poświęcany bezpośrednio graniu, pozostały czas dzieląc między ćwiczenia fizyczne, sen czy przyjaciół/bliskich lub inne aktywności nie związane z grami.
To jest kształtowanie zaradnej i zrównoważonej osoby. Nieco inną ścieżką niż standardowe czy jednak gorszą?

https://www.dw.com/en/are-esports-good-for-your-health/a-47408527

@bajgiel nie tylko - kooperatywne też

@r4e 1. Fajnie. A czemu mi to piszesz?
2. Patrz wyżej.
3. O, o to właśnie pytałem. Czyli JEST, z bulgoczesz tu, jakby wcale a wcale nie był. Obciąża, hmmm, energetycznie (?) organizm, tylko czy to na pewno jest równoważne typowej aktywności fizycznej? Tu mocno wątpię. A czy to jest "krócej", nooo to nie powiedziałbym. Te czasy wymienione w artykule to wyraźnie więcej, niż ja poświęcam na granie (dla rozrywki, skoro to taka ważna klasyfikacja niby jest), a lubię grać i uważam się za gracza. Wyjątkiem był zeszły maj, kiedy nie miałem nic lepszego do roboty i przeszedłem Wiedźmina 3 Ale wracając - owszem, mam też siedzącą pracę, co psuje całkowicie te wyliczenia. Ale początkujący e-sportowiec też nie może się (jeszcze) całkowicie poświęcić e-sportowi (no chyba, że ma bogatych rodziców spełniających zachcianki) i ma inne zajęcia, w tym zapewne siedzące. Zachęcanie takiego do e-sportu nie sprawi zatem, że będzie bardziej aktywny fizycznie, bo zwyczajnie może już nie mieć na to czasu - albo jego "e-sport" to będzie jakiś żart.

Przyznam, że dla mnie ogólnie e-sport jest mało zrozumiały, ale... nie różni się w tym od dowolnego innego sportu (innego niż motorsport i niektóre ekstremalne) uprawianego w celu innym niż własna sprawność fizyczna. Dla mnie sport dla... sportu ma atrakcyjność = 0.

@Hshan_VIII

"Ale początkujący e-sportowiec też nie może się (jeszcze) całkowicie poświęcić e-sportowi (no chyba, że ma bogatych rodziców spełniających zachcianki) i ma inne zajęcia, w tym zapewne siedzące."

Właśnie w tym rzecz, że może to zrobić jednocześnie nie tracąc możliwości działania w innym zakresie. Można też aktywizować (na gruncie relacji społecznych i fizycznie) grupę, która zatraca się w grach a nie osiąga z tego faktu pozytywnych efektów.

Dodatkowo popularyzacja e-sportu umożliwia uzyskanie środków na rozwój takiej ścieżki kariery bez bogatych rodziców czy nawet kapitału startowego.

@r4e A jakieś konkrety? Jak niby może, skoro ma szkołę/pracę? Chodzi mi o ten zakres, w którym jest jeszcze czas na ćwiczenia, o których tak chętnie wspominałeś. Jak aktywizować? Jakie pozytywne efekty miałaby odnieść ta grupa, która nie pójdzie w karierę e-sportową? Czy środki na rozwój takiej kariery obejmowałyby też utrzymanie w czasie, gdy potencjalny dopiero e-sportowiec poświęca się całemu temu "aktywnemu" programowi kariery (bo, przypominam, chodziło o aktywność i wychodzenie z domu, nie samo ćwiczenie grania)? Albo utrzymanie w czasie, gdy zdobywałby edukację, którą normalnie zdobywa się wtedy, gdy próbował rozwijać swoją karierę? Piszesz to tak, jakbyś zakładał sukces każdego chętnego, a to jest utopia.

@Hshan_VIII Amatorzy potrafią poświęcać kilkanaście (!) godzin dziennie na granie kosztem relacji społecznych, nauki czy ćwiczeń. Czy ograniczenie tego czasu do niezbędnego w rozwoju potencjalnej kariery i przywrócenie zdrowych proporcji czasu nie jest zyskiem? Tym bardziej jeśli uzyska się do tego dofinansowanie (czy to sprzętu komputerowego, lokalizacji zespołowych treningów/szkoleń oraz np siłowni)?

Nawet jeśli nie osiągnie szczytu sukcesu to przynajmniej nie zmarnuje tych lat życia oraz uzyska umiejętności interpersonalne oraz przydatne znajomości.

Dlaczego uważasz, że albo szczyt albo zero? Czy nic co zdobywa się w drodze do celu się nie liczy? Zakładasz, że każdy idealnie prowadzi swoje lub swojej pociechy życie idealnie układając plan dnia bez marnowania czasu?

@r4e Kilkanaście godzin to już patologia. Mam wrażenie, że mowa była niekoniecznie tylko o przypadkach patologicznych. Myślisz, że jakieś ukierunkowanie na e-sport skłoni kogoś tak uzależnionego do ograniczenia tego czasu? Bardzo wątpię, bez indywidualnego prowadzenia, a to już radykalnie podnosi koszt całej zabawy. Tu raczej potrzebny byłby odwyk, a nie zmiana formuły. Odwyk i terapia.

Nie uważam, że albo szczyt albo zero - ale większość się do okolic szczytu nie zbliży, i jest spora szansa, że przez to nie będzie się z e-sportu utrzymywać. Z grania, być może, ale to już nie będzie ta "zdrowa" forma, którą tak chwalisz, tylko np. streamowanie albo testowanie - jedno i drugie zdecydowanie mniej intensywne i zdecydowanie bardziej nastawione na siedzenie godzinami.

Zmarnowanie lat można różnie odbierać. Jeśli nie zostaną w branży to tak właśnie będzie. Jeśli zostaną, ale nie w e-sporcie, to patrz wyżej. Czyli jeśli chodzi o aktywizację społeczną, no, to trochę z tego może być. Jeśli chodzi o fizyczną, to perspektywy są dość utopijne albo zależne od patologicznych warunków początkowych.

Nie wiem, może to ja mam nadmierną awersję do e-sportu i mocno kompetytywnych gier. A może to Ty doszukujesz się perły w gnoju, bo, przypominam, to ma być rządowe zachęcanie.

Edit: Dobra, przeczytałem w końcu bełkot Vateusza. To jest tak sformułowane, że uj wi co on właściwie próbował powiedzieć i co się odnosiło do czego. Równie dobrze ta aktywizacja może dotyczyć e-sportu, jak i zwykłego. Nie ma co wałkować, matoł nie umie się składnie wypowiadać i tyle.

@madzialena82 Popieram, wliczmy pokemonGo do e-sportów i dołączmy to do olimpiad ( zimowej, letniej, dla niepełnosprawnych). Ludzkość się stacza.

@madzialena82 W zasadzie to nie musiałem pisać o grach. Po prostu się stacza. Nie znam przyczyny. W TVP pewnie powiedzą że to sukces rządu a i tak utworzą tarczę antystoczeniową Wał+ albo coś w tym rodzaju.

Stoczeniem się to jest edukacja poprzez stłoczenie kilkulatków, którym bliżej do ADHD niż do czegokolwiek innego lub nastolatków rozbuchanych hormonami w płaskiej ławce i wtłaczanie im wiedzy przez recytację lub nudne ćwiczenia do głowy. W naturze naturalne jest, że młode uczą się poprzez zabawę. Jeśli e-sport ma szansę znaleźć nowe podejście do edukacji to jestem ciekawy jego rozwoju. Nadchodzi VR - w niektórych miejscach pracy już teraz nauka odbywa się poprzez zabawę w 3D. Z kolei na medzie w Koźmińskim prowadzone są już w ten sposób zajęcia. A symulatory różnych pojazdów istnieją pewnie już od pół wieku.

W podstawówce z wypiekami na twarzy grałem w grę edukacyjną Omnia, gdzie stwarzało się świat lub szło razem z procesami kształtującymi wszechświat, tą planetę, społeczeństwa i kulturę. Choć gra była rozbudowana, to wiedza jednak nie była kompletna. Za to zbudowało mi to w głowie najbardziej bazowy szkielet, na którym bajecznie łatwo było już nadbudowywać kolejną wiedzę i skille. Szkoła ni hu hu by mi tak nie wykształciła podstawowej intuicji i nie przygotowała do usystematyzowania kolejnych danych. Odpowiednia gra w odpowiednim momencie to złoto.

@MarcinJ13b o tempura...
ludzkość skończy się na Kill 'Em all

Obraził się fhuj

https://twitter.com/OloCzarny/status/1481681302768263172?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1481681302768263172%7Ctwgr%5E%7Ctwcon%5Es1_c10&ref_url=https%3A%2F%2Fwiadomosci.wp.pl%2Fwyciagnieta-dlon-czarnka-i-brak-reakcji-premiera-nagranie-jest-hitem-sieci-6726254874737504a