Pewnego razu nad strumieniem siedział sobie i rzewnie płakał pewien ksiądz... Siedział i biadolił na swój okrutny los, że to ludzie go obgadują na okrągło, że ciągle jest na świeczniku, że ciągle musi wysłuchiwać jakichś ludzkich kłopotów, że ciągle się czegoś od niego oczekuje, że cały czas się o nim plotkuje... Po prostu że już mu się zbrzydło to całe bycie księdzem... Kiedy tak siedział przypłynęła ku niemu złota rybka, która widząc płaczącego postanowiła nie pozostawiać go bez pomocy:
- Czemu tak płaczesz? - zapytała
- Bo ja już nie chcę być księdzem! Źle mi z tym, ludzie mi dokuczają, nie mogę mieć żony, ciągle o mnie plotkują... Ja po prostu już nie chcę być księdzem!
- No to nie ma sprawy - powiedziała złota rybka i robiąc kółeczko w wodzie sprawiła, że sutanna spadła z duchownego - od teraz już nie jesteś księdzem - skwitowała.
- Och dziękuję złota rybko! Bardzo ci dziękuję - wykrzyknął mężczyzna, ale że w ciemię bity nie był, postanowił skorzystać z okazji i zaraz dodał:
- Złota rybko, a nie dało by się tak zrobić, żebym stał się tak obrzydliwie bogaty? Ale tak, żeby wiesz... Kasy jak lodu i w ogóle wszystkiego pod dostatkiem?
Złota rybka odparła:
- Ależ oczywiście - po czym zrobiła kółeczko w wodzie, coś pstryknęło i sutanna wskoczyła na niego z powrotem...